من مایلم سنین زنخدانینا
حلقه – حلقه زولفی پریشانینا
جواهیرلر خرج ائیله رم شانینا
اگر موشتاق اولسان سؤزه قاطیمه
جان مولکونه وئرمم ساچینین دنگین
آت جانیما کیپریکلرین خدنگین
تاکی گؤردوم یاناغینین من رنگین
دوشموشم بیر اودا کؤزه فاطیمه
یای کیمی نه گؤزل چکیبسن قاشی
اونا سؤز یوخ هر نه دئسم یاراشی
سنه پئش کئش ائتمه نم می جان – باشی
نئیچون بیر گلمزسن بیزه فاطیمه
عشقین آتشی دیر منی اریدن
جان اوزولدو باخا – باخا گئریدن
دؤنموشم ملک دن تامام پری دن
واقیفم سئومیشم تزه فاطیمه
فاطمه
جلا داده بر آن زلف سیاهت
چه زیبا افتاده رویت فاطمه
جانم را می گیری این چه سرمه ایست
که بر چشم سیاه کشیدی فاطمه؟
من عاشق چاه زنخدانتم
بر زلف حلقه حلقه پریشانتم
جواهر بر شان و شوکتت خرج می کنم
اگر مشتاق سخنم شوی فاطمه
زلفت را با ملک جان عوض نمی کنم
تیر مژگانت را بر جانم بزن
تا رنگ گونه ات را دیدم
بر آتشی افتاده ام که نگو ، فاطمه
ابرو یت را چه زیبا کمان کشیدی
حرفی نیست که چقدر برازنده است
مگر جان و دل پیشکشت نمی کنم؟
چرا پیشم نمی آیی فاطمه؟
آتش عشق است که آبم می کند
جانم از پا درآمد در انتظار
از هر ملک و پری دل زده شده ام
واقفم ، عاشقت شدم فاطمه